7 Dec – 1 Jan 1995

The Beast in me

Ad Gerritsen, Rosemin Hendriks, Niek de Jong, Jaap Kroneman, Jeroen Melkert, Wouter van Riessen
(This text is only available in Dutch)

Groepstentoonstelling in de voorzaal van W139 samengesteld door Niek de Jong. Te zien zijn schilderijen, beelden, tekeningen en een foto. Daarnaast lasercopies van het werk van Francis Bacon, muziek van 'American recordings' van Johnny Cash .

Previous 1 /  Next
(This text is only available in Dutch)

Tijdens het tot stand komen van de keuze van kunstenaars voor deze tentoonstelling galmde 'The beast in me' van de laatste bijna testamentaire cd van Johnny Cash uit mijn autoboxen. Al fantaserend merkte ik dat het lied en het werk van de zojuist gekozen kunstenaars een zelfde soort terging kennen en zodoende best goed bij elkaar passen.

Daarbij komt mijn liefde voor het werk van Francis Bacon.'The beast', de getergde schim, waarover Johnny Cash zingt is in het werk van Bacon zichtbaar aanwezig. Bacon heeft de oorlog van dichtbij meegemaakt en tijdens zijn leven vele menselijke wreedheden aan den lijve ondervonden. Op één of andere manier kent ook hij 'the beast'' en weet het ware gezicht ervan zichtbaar te maken en zodoende enigzins te ontmaskeren. Het lijkt alsof 'The beast' de laatste tijd niet zo fysiek aanwezig is als in Bacon's tijd, maar schijn bedriegt. Wel beschouwd is de huidige situatie goed verhult maar in feite absurder, wreder en gewelddadiger dan hij ooit tevoren was. De onderhuidse dreiging die bestaat is uiterst voelbaar en angstaanjagend.

De nervositeit over dit gevoel van 'dancing under the volcano', de vrees voor wreedheid en geweld en de eeuwige onzekerheid over de getergde schim in onszelf, raast op verschillende manieren door de tentoonstelling. Sommige kunstenaars gaan op jacht naar 'the beast'', proberen het aan te pakken, aan te voelen, zichtbaar te maken.

Anderen erkennen de onmacht en gaan vanuit hun eigen belevingswereld te werk waardoor indirect juist de schrijnende latente aanwezigheid van 'the beast'' getoond wordt. Hoe een liedje van iemand die teveel drinkt een tentoonstelling bij elkaar brengt. Niek de Jong.

The beast in me The beast in me > Sometimes it tries to kid me is caged by frail and fragile bars that it's just a teddy bear restless by day and by night and even somehow managed rants and rages at the stars to vanish in the air god help the beast in me. and that is when I must beware of the beast in me, The beast in me has had to learn to live with pain that everybody knows and how to shelter from the rain they've seen him out dressed in my clothes and in a twinkling of an eye patently unclear might have to be restrained if it's New York or New Year god help the beast in me. > god help the beast in me. * from: Johnny Cash: American Recordings.

De kunstenaars.

Eén van de onderwerpen in het werk van AD GERRITSEN is extase. De schilderijen op deze tentoonstelling geven een onheilspellend beeld van de werking van paddestoelen op de menselijke geest. Waar ben ik?

JEROEN MELKERT is een beeldhouwer pur sang. Hij weet de beelden die zijn geestesoog zien rechtstreeks uit te hakken in hout en steen. De figuren zijn wat dromerig en nors; eigenlijk kunnen ze niet maar ze zijn er toch.

NIEK DE JONG gebruikt in zijn schilderijen gezichten als uitgangspunt om de verf, de menselijke psyche, als een soort helder gekleurde lichtstolsels op het doek te zetten.

Door stylering en het terugbrengen van de feiten tot hun kaalste eenvoud komt WOUTER VAN RIESSEN tot zijn fotowerken. Ze geven onweerlegbaar een helder en wat schrijnend beeld van hoe het er voorstaat.

ROSEMIN HENDRIKS toont grote houtskooltekeningen. Zelfportretten. De heldere, eenvoudige lijnen die ze tekent zijn geraffineerd en prachtig.

JAAP KRONEMAN houdt er zo zijn eigen principes op na, werkt in vele disciplines; elk werk behelst een eigen wereld. Hij toont schilderijen en 'mijn laatste beeldhouwwerk'.