Plaats/ The Kindness of Strangers
Jeremy Akerman, Tariq Alvi, Floor Area, Oreet Ashery, David Bate, Liesbeth Bik, ClaudiaH, Jason Coburn, Michael Curran, Simon Davies, Judith Driessen, Diego Ferrari, Michael Fischer, Hein Hage, E van Holloway, Daff Isaacs, Katie Kerl, Schayk Koene, Marie Laure Cazin, MDRDV Architecten, Dale Mc Farland, Jos van der Pol, Keiko Sato, Sylvia Scholtens, Constanze Schweiger, Joshua Sofaer, Peter Stel, Rebecca Warren, Hermione Wiltshire, Ivonne ZypDe grote achterzaal van W139 is een dominante, moeilijk bedwingbare ruimte, die voor een groot deel bepaalt hoe de kunstwerken worden geïnstalleerd. Vanuit deze gedachte opereert de tentoonstelling PLAATS.
Het belangrijkste onderwerp van de tentoonstelling PLAATS is ongetwijfeld ruimte.
PLAATS is een publieke ruimte, een ontmoetingsplaats waar men kan verwijlen, ervaren en actief deelnemen. De bezoeker wordt geprikkeld tot fysiek engagement. In dialoog met de kunstwerken zal de betekenis zich aan hem openbaren.
De achterzaal is op een bijzondere wijze ingericht. Zij is getransformeerd tot een ruimte van kleur en licht en fungeert als decor waarin kunstwerk en publiek een spel met elkaar spelen. Werkelijke ruimte en tijd zijn essentiële onderdelen van deze uitwisseling. De kunstenaars die zijn uitgenodigd aan de tentoonstelling deel te nemen, hebben allen affiniteit met bovenstaand uitgangspunt. Zij begeven zich op de grens tussen kunst en vormgeving en kunst en leven. PLAATS is uitnodigend, toegankelijk en functioneel.
Voorzaal- In het kader van het cultuurprogramma van de Gay Games Amsterdam 1998 is aan Jeremy Akerman gevraagd een tentoonstelling in te richten in de voorzaal van W139. The Kindness of Strangers is een reactie op de vele speculaties omtrent het komende Fin-de-Millenium. Akerman is van mening dat die grotendeels berusten op contradicties, die bestaan uit een omgekeerde nostalgie: een nostalgie voor de toekomst. Die is angstaanjagend omdat het enige dat zich zal openbaren de kloof tussen verwachting en realiteit is: this isn't what I expected, I've got the wrong future.
The Stranger staat voor de onbekende toekomst. Hij is de onvoorspelbare boodschapper tegen wie we ons niet kunnen beschermen. Hij brengt verandering, risico en nieuwe mogelijkheden.
Een aantal kunstenaars zijn door Akerman gevraagd op dit idee te reageren en hun werk anoniem naast andere werken, video's en architectonische modellen te plaatsen. De kunstwerken zullen worden gegroepeerd in een vrijstaand cluster in één deel van de ruimte. Deze installatie zal uiteindelijk één groot werk vormen, bestaande uit de verschillende elementen (dia's, video's, tekeningen, foto's en geluidswerken). Door deze `volheid' in één deel van de ruimte zal ook de verlatenheid en de leegte van de omringende ruimte aandacht opeisen en verontrusting veroorzaken. Het dicht bij elkaar plaatsen van de werken draagt bij tot een directe kruisbestuiving en een toevallige uitwisseling van ideeën tussen de werken onderling. Tegelijkertijd tast het de ideeën over identiteit en auteursschap aan.
De werken zullen niet door onderschriften of naamkaartjes worden toegelicht, informatie over de tentoonstelling zal via verbale communicatie verlopen.