O Sole Mio
Hans Aarsman, Maura Biava, Nico Bick, Henze Boekhoudt, Paul C. Bogaers, Elspeth Diederix, Diederick van der Donk, Will Holder, Jeroen Kooijmans, Sara Rossi, Maurice Scheltens, Martine Stig, Raimond WoudaOp woensdag 11 augustus 1999 heeft een zonsverduistering een groot gedeelte van Europa in het donker gedompeld. De totale verduistering vond plaats op een steenworp afstand van Nederland en werd in de media breed uitgemeten tot een onmisbare gebeurtenis. De eerstvolgende zonsverduistering, die enigszins in de buurt van Nederland komt, laat immers nog een eeuw op zich wachten.
Vanaf 10 augustus vonden daarom grote volksverhuizingen plaats naar de plekken waar de totale zonsverduistering volledig kon worden waargenomen. Hotels waren compleet volgeboekt en alle toevoerswegen raakten verstropt. Er voltrok zich een internationale happening. Ondanks het feit dat de zonsverduistering als natuurverschijnsel wetenschappelijk en rationeel volkomen verklaarbaar is, blijft bij velen de magische ervaring van het fenomeen de boventoon voeren.
O SOLE MIO is een project van 13 fotografen en kunstenaars, die de dag van de zonsverduistering als uitgangspunt hebben genomen om werk te maken waarin ieders persoonlijke opvatting en ervaring ten opzichte van dit specifieke natuurverschijnsel verbeeld wordt.
Henze Boekhout vervaardigde voor de gelegenheid een camera die oogt als een futuristisch bouwwerk. Hij gebruikte deze wonderlijke machine om het licht tijdens de zonsverduistering te vangen via verscheidene minuscule gaatjes. Er onstond een beeld met een patroon van sikkels, dat veel weg heeft van een modieus gordijnontwerp. In La Paz (Bolivia) worden de stedelingen ongenadig verblind door de zon; zij voert een meedogenloze strijd met de inwoners.
Martine Stig toont de afweermechanismen, die de mensen als vanzelfsprekende tweede natuur bij zich dragen. Alles in het teken van de verdediging.
Een wezen met een waterhoofd houdt de stralen van de zon tegen. Van zijn houding en positie gaat een dreiging uit. Deze wordt echter gerelativeerd door de geruststellende zondagavondgang van twee passanten en een scooter, die geduldig op haar berijder wacht . Door het ambivalente karakter krijgt dit beeld van Elspeth Diederix een bijna rituele betekenis, die ook terug te vinden is in het werk van Diederick van der Donk, Paul C. Bogaers en Sara Rossi.
Bogaers heeft openbare plekken, waar bakstenen, stoeptegels en kolken het beeld bepalen, getransformeerd tot wonderlijke memorabilia van de grote stad.
In de huiskamer van Jeroen Kooijmans kan uiteindelijk worden neergeploft voor een welverdiende rust (voor het oog althans, andere zintuigen zullen daar anders over denken). Het werk dat voor deze tentoonstelling tot stand is gekomen, heeft tot een publicatie geleid, die tijdens de opening aan een Mystery guest uit de meteologische wereld gepresenteerd wordt. Het kleinood is vormgegeven door Will Holder en zal in W139 te koop zijn voor fl. 19.95.
Mede tot stand gekomen door
Amsterdams Fonds voor de Kunst