Nivea

Op 7 maart aanstaande is hij te gast in de Warmoesstraat met een performance die eens te meer aantoont dat 'he, like most Albanian artists, has learned to corrode the surface of utopia with the acid of irony and nonsense.' (Edi Muka) De interventies van de nomadische Kosovaars-Albanese kunstenaar (momenteel residerend in Pisa en New York) - foto's, performances, video's, installaties, tekeningen en objecten - becommentarieren op een ironische manier bepaalde actuele tendensen.

Xhafa's werk is doorgaans gerelateerd aan thema's als migratie en clandestiniteit, multiculturalisme en globalisering, integratie en illegaliteit. Hij opereert vanuit de constatering dat de grote migratiebewegingen vanuit het Zuiden en het Oosten de realiteit in West-Europa ingrijpend veranderen, in positieve of negatieve zin, en verbindt dit indirect met zijn eigen voorgeschiedenis als inwijkeling.

Zijn ingrepen en infiltraties zijn echter nooit didactisch of boodschapperig, hij opteert immers niet voor propaganda technieken. Hij kiest stelselmatig voor een directe aanpak - gekarakteriseerd door een vorm van cynisch optimisme - die het publiek direct aanspreekt op zijn engagement of bepaalde verborgen waarheden blootlegt waar tegenover de toeschouwer niet onverschillig kan blijven.

Wanneer in Nederland door cultuurfilosofen over het onvervreemdbaar eigene wordt gemijmerd, worden altijd Rembrandt en Vermeer aangeroepen, en nooit Joop van den Ende, Jan Bik en Emile Ratelband. ' aldus schrijver en columnist Bas Heijne in de bundel 'Het verloren land'.

Xhafa neemt - net als de door Heijne aangehaalde cultuurfilosofen - de Nederlandse kunstgeschiedenis als uitgangspunt voor zijn performance die in het teken staat van deconstructie en herordening.

Designpolitie maakte een fysieke uitnodiging, een onderdeel van een serie uitnodigingen voor W139 die her en der verschenen in de stad.