Mixing With The Sound

Ze schrijft poëtisch proza, tekstflarden –en fragmenten die zowel bestaan uit filosofische bespiegelingen, terloopse gedachten, biografische feiten als fictieve verhaalelementen en (nonsensicale) klankassociaties. In haar fotoreeksen, publicaties, films en performances behandelt ze thema’s als talige bedwelming, nabijheid en afstand, melancholie en frivoliteit, vriendschap en familierelaties, wat ons verbindt en wat ons uit elkaar houdt.

W139 zorgt voor de Nederlandse premiere van de nieuwe film van Barry, getiteld Portable Stones die eerder te zien was in SMAK in Gent (BE), en nog te zien zal zijn in Camden Arts Centre in Londen (GB) en in het Irish Museum of Modern Art in Dublin (IR). Portable stones (2005) is de productie waaraan Barry van 2003 tot 2005 werkte en die zich laat lezen als een fragmentarisch-associatief verhaal over twee personages die in een soort ‘talig’ isolement leven en zoeken naar andere vormen van indirecte communicatie. Een man in een hut aan een noordelijk strand, een meisje in een tent op een uitgestorven kerkhof. Barry speelt met de multiple betekenissen van woorden en gebaren, met ritmes en (klank)kleuren waardoor de 63 minuten durende film veel weg heeft van een atmosferisch, bewegend beeldgedicht.

In W139 toont Barry tevens A Barmaid’s Notebook (1991-2001), en Wideawake (2003) , die op verschillende manieren tonen hoe Barry in haar artistieke praktijk het literair/narratieve met het visueel/performatieve verbindt. De drie werken naast elkaar tonen een interessante ontwikkeling in het werk van Barry, dat steeds dichter komt te staan bij het ‘abstract-persoonlijke’ of zoals Chantal Ackerman het ooit verwoordde: ‘ the more particular I am (as an artist). the more I address the general’.