1x bellen Mrs soul, 2x bellen Mr. Flea/ First choice 2/ Dagboek
Caro Bensca, Jos Berkers, Rosan Bosch, Hans Eijkelboom, Bob Gramsma, Danielle Kraay, Christiaan Zwanikken
Achterzaal- Caro Bensca laat in W139 de wereld van mrs Soul verschijnen. Mrs Soul woont in een boomhuis. Zij heeft succes in het leven en iedereen houdt van haar. Alles wat we over haar weten is ons door haar kleurloze levenspartner mr Flea ten gehore gebracht. Met de reconstructie van het boomhuis en een 15 meter lange loopbrug er naar toe wil Caro Bensca iets tonen van het geheim van mrs Soul en haar fragmentarische bestaan, dat slechts in verhalen is gevat.
Balancerend op de wiebelende brug ontwaar je langzaam de vormen die her en der verspreid in de ruimte opgehangen zijn. Het zijn ongedefinieerde ongrijpbare vormen. Sommige lijken betekenisvol en andere weer minder.Zo zien we een poedel, vreemde hartvormen en bollen die aan een mobiel door de ruimte zweven, een mensenfiguur en verschillende transparante objecten.
Het is als een reis door een universum. Door de honderden beweeglijke lichtjes heen probeer je de samenhang tussen de verschillende beelden te begrijpen. Dan begint het je te duizelen. Als je je ogen opendoet sta je weer met beide voeten op de grond.
Voorzaal- Eerste Keuze (First Choice) part 2
Bob Gramsma, Rosan Bosch, Jos Berkers, Christiaan Zwanikken, Danielle Kraay, Rachel Bacon.
Zijruimte- Dagboek 1992-2007 Hans Eykelboom
In een enkel geval roepen ze een emotie los. Foto's daarentegen die zelf geschoten zijn, roepen over het algemeen een herinnering op, positief of negatief, gewenst of ongewenst.
De grote hoeveelheid beeldmateriaal nu die iedereen dagelijks overspoeld, werkt in de hand dat er steeds oppervlakkiger met beelden wordt omgegaan, zowel met andermans beelden als met de persoonlijke foto's. De eigen identiteit en het eigen verleden worden zo steeds marginaler, aldus Hans Eykelboom.
Hoe nu functioneren door foto's opgewekte herinneringen? vraagt hij zich af middels zijn fotografisch dagboek. Zijn het bakens die voorkomen dat we verdwalen in ons verleden of is de betekenis van zulke beelden net zo plooibaar als de herinnering zelf?
In W139 toont Hans Eykelboom 30 foto's van september 1994.