Small Event

Sinds de ontwikkeling van stromingen zoals conceptuele kunst, body art en performance art in de late jaren zestig, is het domein van de actuele kunst drastisch uitgebreid .

In de jaren negentig werd het ‘territorium’van de beeldende kunst nog verder opgerekt en konden niet alleen immateriële ideeën en concepten maar ook dagdagelijkse handelingen zoals diners, voetwassingen en gesprekken tot het domein van de ‘visuele’kunst gerekend worden. Algemeen kan gesteld worden dat dit bij het brede publiek tot een zekere ‘verwarring’ leidt en dat heel wat mensen zich van de hedendaagse kunst afkeren omdat ze simpelweg niet langer begrijpen wat de essentie ervan uitmaakt.

Die vraag wil ‘vormgever’ Thomas Buxó aankaarten met zijn project voor de Inkijk. Hij wil hierbij gebruik maken van strategieën en beelden die wel door iedereen onmiddellijk begrepen worden. Sinds korte tijd is in Amsterdam immers het gebruik van grote reclamebanieren op steigers toegestaan en die bepalen op een ingrijpende manier het straatbeeld. Gigantische publiciteitsbanners waarop beeldschone vrouwen en aantrekkelijke mannen parfum, diverse cosmeticaproducten, i-pods en snelle auto’s aanprijzen, domineren de binnenstad.

Buxó wil een ‘banner’ontwerpen die qua stijl en beeldgebruik bij deze vorm van publiciteitscampagnes aansluit maar die een van de meest wezenlijke artistieke vragen adresseert namelijk ‘Wat is kunst?’. Het is een welhaast retorische vraag aangezien weinigen – zelfs niet de specialisten binnen het vakgebied – hierop een adequaat antwoord weten te formuleren. Buxó – die hiervoor gaat samenwerken met fotografe Martine Stig – maakt een ontwerp dat onmiddellijk de aandacht trekt, net zo opvallend en aantrekkelijk is als een reclamebeeld en dat tegelijkertijd refereert aan de wezenlijke vraag ‘wat is kunst’. Tegelijkertijd verwijst Buxó op een subtiele manier naar het complexe vergunningenbeleid van de Gemeente Amsterdam met betrekking tot het plaatsen van kunst in de openbare ruimte. De regels en regelingen – wat de Engelsen met de term ‘red tape’ omschrijven – die het realiseren van interessante project in de publieke ruimte vaak omslachtig en moeizaam maken.

Mede tot stand gekomen door:
SKOR