Beer Kilometer

In 2004 ‘postproduceert’ de Franse kunstenaar Nicolas Floc’h (Rennes, 1970) deze installatie, waarbij hij gebruik maakt van 5882 blikjes bier ( 2941 liter bier op een oppervlakte van 75 x 9 m ) en het werk transformeert tot een ‘consumeerbare sculptuur’.

Broken Kilometer van de Maria is in zekere zin een vervolg op een eerder werk: ‘The Vertical Earth Kilometer’. Deze aardsculptuur was oorspronkeljk bestemd voor de Olympische Spelen van 1972 in Munchen (een 1km lange koperen paal die in de grond naar het centrum van de aarde wijst) en werd op documenta 6 in Kassel (1977) gepresenteerd. de Maria’s massieve vloersculptuur (17 ton) is wegens zijn omvang moeilijk verplaatsbaar en is dan ook permanent opgesteld in de Dia Art Center.

Floc’h brengt tegelijkertijd een hommage aan het werk van de Maria en desacraliseert het door de installatie te recreëren met ‘consumptie-artikelen’ i.p.v. met edelmetaal. Waar de minimalisten ervoor kozen om industrieel vervaardigde materialen te gebruiken, die op hun bestelling werden vervaardigd, ‘eigent’ Floc’h zich bestaande commerciele producten toe (appropriationism). De ‘eeuwigheidswaarde’ die het werk van de Maria heeft, ‘vervliegt’ en het werk wordt efemeer. Floc’h verwijst hiermee tevens naar de tegenstelling tussen de kunststromingen – Minimal Art en Pop Art – waaraan de Maria verbonden was (hij was erg korte tijd drummer bij de Velvet Underground).

De sculptuur van Floc’h is ‘interactief’ in die zin dat het publiek wordt uitgenodigd het bier op te drinken en de lege blikjes vervolgens in een andere formatie op te stellen. De sculptuur wordt hierdoor letterlijk ontmanteld. Het publiek vervolledigt het werk door het te consumeren en dus te ‘vernietigen’.Het monumentale ‘beeld’ is alleen op de opening te zien en wordt door het publiek getransformeerd. Er wordt een beweging gemaakt van strikte orde, de totale controle die uitgeoefend wordt door de kunstenaar naar chaos en wanorde, waarover de kunstenaar geen zeggenschap meer heeft.

Floc’h maakt in dit werk niet alleen een knipoog naar ‘Campbell’s soup cans’ (Warhol) maar ook naar het minimalistische lichtobject ‘Broken Kilometer’ van Martin Kippenberger en het conceptuele werk‘one yard of ale’ van Jonathan Monk. Je kunt het ook relateren aan de ‘drinking works’ van Ross Sinclair en Gilbert & George. Floc’h is in die zin een kunstenaar die gebruik maakt van een techniek die de Franse curator Nicolas Bourriaud ‘postproduction’ noemt.

Bourriaud geeft aan dat een toenemend aantal kunstenaars sinds het begin van de jaren negentig ‘beschikbare culturele producten’ interpreteren, reproduceren, gebruiken of hertentoonstellen en zo bijdragen tot … the eradication of the traditional distinction between production and consumption, creation and copy, readymade and original work.

Floc’h is in het bijzonder geïnteresseerd in de overname van de minimalistische vormentaal door designers en (meubel)ontwerpers. Deze vraag naar het onderscheid tussen autonoom sculpturaal werk en functionele structuren, komt eveneens aan bod in de ‘Beer Kilometer.

W139 en Nicolas Floc’h: het vervolg Structure Multifunction In het verlengde van dit project start W139 een co-productie op met Theaterwerkplaats het Gasthuis. Het jonge makerscollectief LISA neemt het sulpturale werk Structure Multifonction van Nicolas Flo’ch als uitgangspunt voor een ‘dialoog op de vloer’. Ze werken een maand rond deze installatie en het eindresultaat, een performance, op vrijdag 3 en zaterdag 4 september te zien in Theater Gasthuis.