14 sep – 15 okt 2000

World Wide Video Festival

Het mediakunstlandschap werd in de jaren zeventig, tachtig en negentig gedomineerd door producties uit Noord-Amerika, West-Europa en in mindere mate Japan. Ondanks presentaties van het World Wide Video Festival in de jaren tachtig van mediakunst uit Zuid-Amerika, en uit Azië in de jaren negentig, blijft dit beeld van de westerse dominantie, ook in de vakliteratuur, nog steeds bestaan.

In het nieuwe millennium gaat dit radicaal veranderen. Met de nieuwste digitale technieken binnen consumenten-bereik, en een verregaande mondialisering in beeld- en geluidsoverdracht, zijn ook buiten de westerse landen de nieuwe media bij uitstek het middel om de eigentijdse visie van de kunstenaar uit te drukken.

Sommige van deze mediakunstwerken zoals Hamletmachine van Nalini Malani (India) en Screen:screen van Wang Jianwei (China) zijn zo politiek/sociaal gevoelig dat ze in het land van herkomst misschien niet getoond kunnen worden en beleven hun wereldpremière in de culturele vrijhaven Amsterdam.

Deze mondialisering van de mediakunst houdt geen gelijke tred met de eenzijdige uitingen van de reclamewereld of de multinationals. Complexiteit en eigen identiteit zijn alom aanwezig. Om deze culturele gebondenheid en de nuances duidelijk te maken heeft het World Wide Video Festival de geselecteerde kunstenaars uitgenodigd om een persoonlijke toelichting te komen geven, in het programmaonderdeel Talkshows. Grensoverschrijdend geldt niet alleen voor de landsgrenzen, maar ook voor de verschillende disciplines binnen de mediakunst.

Kunstenaars maken alleen of in collectief verband videotapes, websites, cd-roms, video-installaties, performan- ces en total media environments. Coldcut, als pioniers van de Engelse sample-cultuur, en Planetart uit Nederland zijn voorbeelden waarbij 'high' en 'low' kunst elkaar kruisen. In The Wake - history is a nightmare from which I am trying to wake up van het Deense kunstenaarsduo Christian Lemmerz en Michael Kvium, geïnspireerd door 'Finnegans Wake' van James Joyce, wordt een 8 uur durende digitale film voorzien van een live concert van 10 internationale DJ's onder leiding van de Zweedse dirigent Dror Freiler. De voorstelling begint bij zonsondergang en gaat door tot zonsopgang. Andere bewerkingen van het beeldmateriaal van "The Wake' zijn een installatie, gecomponeerd voor 4 schermen, en een online presentatie op het world wide web.