Ergens anders/Somewhere else

Lucia Luptáková i.s.m. Maaike van der Linden en Maartje Korstanje

De gedachte is dat kunstwerken in een “neutrale ruimte” optimaal  voor zichzelf kunnen spreken. Gevolg is dat de toeschouwer zich  min of meer onbewust in deze neutrale en afstandelijke sfeer invoegt. Dit heeft grote gevolgen voor de omgang met kunst die hierdoor zeer  gericht word op vergelijking en beoordeling.  De inzet van kunst is vaak juist het openen van de ervaring voor iets eenmaligs. Verschillende kunstenaars hebben dit probleem tot kern van hun oeuvre gemaakt en de ruimte als geheel als hun materiaal gezien. In Nederland waren bijvoorbeeld in 1993 in het Stedelijk Museum “Het archief” van Ilja Kabakov, en in 2005 in het Bonnefantenmuseum “Anschool”  van Thomas Hirschhorn te zien. Beide installaties omhulden  de toeschouwer en boden binnen die omhullingen objecten aan waarvan moeilijk te beoordelen was of het om kunstwerken, reproducties of archiefmateriaal ging. Lucia Luptáková maakt voor W139 een werk dat zowel in de ruimte staat als zelf een toegang is tot ruimtes van W139 die normaal niet toegankelijk zijn. Bijzonder is dat ze bovendien in haar gebouw ruimte maakt voor andere kunstenaars om hun werk in te presenteren. De aanzet tot haar werk zal tijdens de opening van “Under” al te zien zijn. Het grootste deel van het maken van “Ergens anders/Somewhere else” zal echter gedurende de tentoonstelling plaatsvinden en voor publiek toegankelijk zijn. Tenslotte zal het werk in de tentoonstelling daarna “Love is like Oxygen” als achtergrond en omgeving voor nieuwe kunstwerken functioneren.

Mede tot stand gekomen door
Fonds BKVB