30 jul – 29 aug 2010

Gernot Faber DARK CITY

Gernot Faber

Wat laat iemand werkelijk bestaan? Gernot Faber verschijnt plotseling, en verdwijnt weer even snel: een enorm lichaam met een groot hoofd, lang vettig haar, vaak omringd door een indrukwekkend artistiek oeuvre dat bestaat uit tekeningen, schilderijen en collages. Maar hij is niet alleen een autodidactische kunstenaar – hij is ook een galeriehouder, of een booker  voor de band Dead Brains die hij begon in Londen.

Tim Voss

Sinds juni 2010 heeft Faber hier in Amsterdam een winkel vol met bizarre, niet te ontcijferen curiosa. Hij brengt het aan de man als een winkel-te-huur. Hij vult modeglossies met beelden, reist naar Phuket en Roemenië en slaat munt uit de ene na de andere kunstenaarsbeurs– hoewel dit allemaal begon met zijn dood. Niettemin brengt een groeiende interesse hem steeds weer tot leven.

Gernot Faber is de creatie van Sebastian Reuss (1974) en Lutz Krüger (1972). Faber geeft ze de mogelijkheid te spelen met kwaliteiten zoals verwachting, genialiteit en dilettantisme. Bovendien gebruiken ze Faber’s interesse in schilderkunst als een vehikel om los te komen van hun eigen psychologie. In hun maskerade van clichés leggen Reuss en Krüger niet alleen de voyeuristische verwachtingen van de kijker bloot, maar overwegen ze nadrukkelijk de machinaties van het kunstwezen. Of, zoals Faber het formuleerde in reactie op de vraag: Wat zou jij kiezen als meest unieke vermomming? “Een masker van mijn gezicht op mijn gezicht zodat mensen denken dat ik het zelf niet ben, maar iemand die me nadoet.”

Alles wat Gernot produceert, is een beeld, een afbeelding van zichzelf. Als onderdeel van de tentoonstelling in W139 zal een kijkje in zijn psychoanalyse ons helpen een glimp van dit masker achter het masker op te vangen: Dark City, in verwijzing naar de film van Alex Proya met dezelfde naam.

In de entree is Gernot Faber's SHOP-TE-HUUR.