Unspoken We

Onze levens ontvouwen zich, op het moment dat we tegen elkaar aan duwen, aan elkaar trekken en tegen elkaar aanwrijven, als we op dingen steunen en op concepten en biologische materie kauwen. Unspoken We erkent dat besmetting een onvermijdelijk onderdeel is van alle menselijke en materiële relaties en neemt de herkomst van dit woord als beginpunt en grondconcept: aanraken, vervuilen, omgaan met, schenden of nabij zijn. Daarmee tast de tentoonstelling de performatieve aard van samenwerking af en onderzoekt de onmogelijkheid om puur te blijven of de invloed van anderen en de omgeving te weerstaan.

Toch is fysieke nabijheid al lang geen voorwaarde meer voor interactie. Aangezien cyberplatforms ons mogelijkheden bieden om tegelijkertijd dichter tot elkaar te komen en verder van elkaar verwijderd te raken, wordt de tentoonstellingsruimte een instrument en bron van alternatieven voor dergelijke manieren van betrokkenheid. Sarah Bayliss (UK), Ninna Bohn Pedersen (DK), Susana Cámara Leret (ES), Pippa Connolly (UK), Jason Dungan (US), Charlie Kerr (UK), Belén Zahera (ES) en Freek Wambacq (BL) reageren op het idee van een besmet collectief door uit te nodigen tot een zintuiglijke en directe ervaring van kunstwerken middels performance, video, geluid, geur en aanraking. Het ruimtelijke potentieel van de W139 wordt getransformeerd om als podium en scenografie te fungeren voor kunstwerken en publiek, waardoor de ervaring tussen gesteldheden kan fluctueren. De tentoonstelling balanceert tussen het performatieve, het functionele en het instinctieve. De constante behoefte om eenheid te bewaren wordt door een geleefde en veranderende ervaring geïmiteerd om een beter begrip van de tastbare aspecten van sociale en culturele uitwisseling te bevorderen. Om ons te herinneren aan het belang van nabijheid tussen objecten en lichamen, de noodzaak van aanraken en dichtbij zijn.

Unspoken We reflecteert op de condities van synergie door pogingen tot voorafgaande eenwording op te heffen. In plaats daarvan wordt een verhaal samengesteld uit verstrooide hoofdstukken waarin elk personage, elke spatie, elk woord en elke pagina een potentiële vervuiler is voor de anderen. Beïnvloed door de inconsistenties die alle leden in zich dragen legt Unspoken We de gebroken verhaallijnen en de onvermijdelijke leemtes en zwarte gaten van vertaling en miscommunicatie bloot. Het duikt onder het oppervlak van ons cosmetische zelf om de botten en het vlees van het niet-homogene en verre van perfecte lichaam van het collectief te manipuleren en te produceren. In een vampirische voedingswaan en een onderbewuste handeling van samensmelten nodigt de tentoonstelling uit tot kruisbesmetting tussen het ‘ik’ en de ‘ander’ - de vage, besmette en pijnlijke zones tussen lichamen, kunstwerken en concepten blootleggend.

Evenementen tijdens Unspoken We

Openingsavond, 11 mei vanaf 20.00 uur

Avond met analogue computational en elektronische muziek, 26 mei, 20.00 uur

Concert Squares and Triangles, 9 juni, 20.00 uur  (mede dankzij Statens Kunstfond)

Kunstworkshop voor kinderen, 16 juni 13.00 - 16.00 uur

Fotografie door Konstantin Guz

Acción Cultural Española (AC/E) steunt de deelname van de Spaanse kunstenaar Belén Zahera in Unspoken We middels hun Programme for the Internationalisation of Spanish Culture (PICE), in the framework of the Mobility grants.