A way a lone a last a lost a loved a long the. 17:00 - 21:00
Audio-visueel verhaal van 'Finnegans Wake' met Mariana Darvas Lanari, Sjoerd Leijten en Katinka de Jonge.
We maken muziek, lezen hard op en luisteren zachtjes.
Wij zijn een drietal die de passages uit 'de Wake' uitvoeren. Met behulp van een aquarium, elektro-akoestische klanken en woorden om een trouw ontrouw renarration van het verhaal te maken.
'Finnegans Wake' wordt vaak gezien als het moeilijkste werk geproduceerd in de literatuur. Als je verder kijkt, ontdek je de rijke, bizarre fantasie van een man die een hoogst eigenzinnige visie op de wereld had. Joyce keerde zich tegen de verheerlijking van geweld, hij probeerde de dogmatische rolpatronen van mannen en vrouwen te doorboren en hij was zeer kritisch over religie. Dit waren vooruitstrevende ideeën voor het strenge katholieke Ierland van de vroege twintigste eeuw, maar ook voor de tijd waarin we nu leven. De oneindige verbeelding en elegantie van sociaal geëngageerde gedachten maken 'Finnegans Wake' een unieke ervaring, vandaar dat we dit project zijn gestart.
Gezien het boek in de vorm van een droom is, maakte Joyce een droom taal. Een taal die de regels van de grammatica en spelling breekt, in welke woorden van verschillende talen aan elkaar worden gelijmd, in een proza gemengd met muzikale vormen gebouwd met "onomatopoeic" kwaliteiten. Op de eerste pagina staat bijvoorbeeld: De val (bababadalgharaghtakamminarronnkonnbronntonnerronntuonnthunntrovarrhounawnskawntoohoohoordenenthurnuk!). Het verwijst naar de val van de mens uit het paradijs, maar ook de val van Humpty-Dumpty van de muur in een oud Engels kinderliedje. De daling wordt gevolgd door een zogenaamd "donder-woord", een woord samengesteld door het woord donder in verschillende talen die het geluid van de donder en iemand die van de trap af valt nabootst. De taal wordt in eerste instantie als absurde, komische onzin gezien, maar het bevat allerlei betekenissen en verwijzingen onder de oppervlakte. Deze zinvolle speelsheid is wat ons aantrekt in 'Finnegans Wake'.
Naast het sterke muzikale aspect van de taal, is het visuele aspect van de tekst ook van vitaal belang voor het verhaal. Om een frame waarin de tekst wordt geprojecteerd te maken, maken we gebruik van een aquarium als een metafoor voor het boek dat stroomt in het water, het vrouwelijke principe, van begin tot eind. De tekst begint in een rivier, produceert wolken, regen en eindigt in een oceaan in de laatste pagina.
We willen benadrukken dat de taal een karakter is in 'Finnegans Wake': Het reageert op gebeurtenissen die zelf veranderen naar aanleiding van de dezelfde gebeurtenissen. Wij richten ons op het ontwikkelen van een stuk waarin fragmenten van Finnegans Wake worden verteld en gezongen, begeleid door elektro-akoestische muziek, gitaar, viool, banjo, sample loops, patronen, herhalingen en vocals. De computer code achter de opstelling stelt ons in staat te controleren on-the-fly, maar levert ook onverwachte voorwerpen, geluiden en structuren op. Dit leidt tot een voorstelling die meer een open netwerk van mogelijkheden, verenigingen en interpretaties is, een analogie aan het boek.
Dit project volgt onze bijdrage in Waywords en Meansigns (2015 een volledige muzikale versie van Finnegans Wake geproduceerd door de Amerikaanse schrijver en radiomaker Derek Pyle, voor wie we het eerste en het laatste hoofdstuk van het boek deden.
Eten:
Er zal eten aanwezig zijn. Donaties zijn van harte welkom, zodat we onze compassionate economy kunnen blijven voortzetten.